پیشگیری و درمان آسیبهای ورزشی شانه و آرنج
آسیبهای ورزشی شانه و آرنج، یکی از رایجترین مشکلات اندام فوقانی در ورزشکاران و افرادی است که فعالیتهای شدید یا تکراری دارند. این آسیبها میتوانند عملکرد ورزشکار را محدود کرده، بازگشت به تمرین را به تأخیر بیندازند و در صورت درمان نادرست، به آسیبهای مزمن منجر شوند.
بخش طب فیزیکی و توانبخشی بیمارستان ایرانمهر با تمرکز بر ورزشکاران، برنامههای پیشگیری و بازتوانی تخصصی ارائه میدهد تا آسیبها به سرعت درمان شده و عملکرد طبیعی بازگردد.
شایعترین آسیبهای ورزشی شانه
۱. التهاب و پارگی روتاتور کاف
روتاتور کاف شامل چهار عضله و تاندون است که ثبات شانه را تأمین میکند.
علائم: درد در شانه هنگام بالا بردن دست، ضعف در بلند کردن اجسام، خشکی و صدای تقتق مفصل.
۲. بورسیت شانه
التهاب کیسههای مفصلی که باعث درد موضعی و تورم میشود.
شایع در ورزشهای پر فشار مثل وزنهبرداری، شنا و پرتاب.
۳. شانه یخزده (Frozen Shoulder)
محدودیت حرکتی شانه با درد مزمن.
اغلب پس از آسیب یا جراحی شانه رخ میدهد.
۴. دررفتگی و نیمهدررفتگی شانه
آسیب ناشی از سقوط، پرتاب یا ضربه مستقیم
نیازمند درمان سریع و توانبخشی تخصصی برای بازگشت به ورزش
بیشتر بخوانیم : درمان اختلالات مفصل ساکروایلیاک با طب فیزیکی
شایعترین آسیبهای ورزشی آرنج
۱. تنیس البو (Tennis Elbow)
التهاب تاندونهای خارجی آرنج
درد در پشت ساعد و هنگام گرفتن یا فشار روی دست
۲. گلف البو (Golfer’s Elbow)
التهاب تاندونهای داخلی آرنج
درد در قسمت داخلی ساعد و ضعف در گرفتن اجسام
۳. شکستگی و دررفتگی آرنج
ناشی از ضربه مستقیم یا سقوط
نیازمند فیزیوتراپی تخصصی برای بازتوانی قدرت و انعطاف
۴. سندرم تونل کوبیتال
فشار روی عصب اولنار آرنج
بیحسی، گزگز و ضعف در انگشتان دست
علل شایع آسیبهای شانه و آرنج در ورزشکاران
تمرینات غیر اصولی و بدون گرم کردن
تکرار حرکات یکسان (Throwing، وزنهبرداری، شنا)
ضعف عضلات ثباتبخش شانه و بازو
زمین خوردن یا تصادفات ورزشی
کمبود استراحت و بازیابی بین تمرینات
روشهای پیشگیری از آسیبهای شانه و آرنج
گرم کردن و کشش قبل از ورزش
افزایش جریان خون، کاهش اسپاسم و آماده کردن مفصل برای فعالیت
تقویت عضلات ثباتبخش شانه و بازو
تمرینات مقاومتی و تعادلی برای پیشگیری از دررفتگی و التهاب تاندون
تکنیک صحیح حرکتی
آموزش نحوه صحیح پرتاب، وزنهبرداری یا شنا برای کاهش فشار روی مفصل
استراحت کافی و بازیابی بین جلسات تمرینی
پیشگیری از آسیبهای ناشی از خستگی و تمرین بیش از حد
استفاده از تجهیزات محافظتی مناسب
بانداژ، بریس یا آتل در ورزشهای پرخطر
نقش توانبخشی و فیزیوتراپی در بازگشت ورزشکاران
۱. ارزیابی دقیق اولیه
معاینه بالینی، تست دامنه حرکتی و قدرت عضلانی
تصویربرداری در صورت نیاز برای تشخیص پارگی یا آسیب مفصل
تعیین شدت آسیب و مرحله بازتوانی
۲. درمان غیرجراحی
الکتروتراپی (TENS، IFC، اولتراسوند): کاهش درد و التهاب
گرما و سرما درمانی: کنترل اسپاسم و تورم
تمرینات کششی و تقویتی: بازگرداندن انعطاف و قدرت عضلانی
تمرینات تعادلی و عملکردی: بهبود هماهنگی دست، بازو و شانه
۳. تزریقات تخصصی
تزریق داروهای ضدالتهاب یا بیحسکننده در مفصل شانه یا آرنج
کاهش سریع درد و التهاب مزمن
انجام تحت هدایت تصویربرداری برای دقت و ایمنی
۴. تمرینات عملکردی و بازگشت به ورزش
تمرینات شبیهسازی حرکات ورزشی برای بازگرداندن قدرت و سرعت
آموزش صحیح تکنیکهای ورزشی برای پیشگیری از آسیب مجدد
بازتوانی مرحلهای برای بازگشت ایمن و بدون درد به تمرین و مسابقه
تمرینات پیشنهادی برای ورزشکاران
(تحت نظر فیزیوتراپیست ایرانمهر انجام شود)
چرخش خارجی و داخلی شانه با کش مقاومتی: افزایش ثبات مفصل
تمرینات پلنک با حرکت دستها: تقویت عضلات مرکزی و شانه
تمرینات تقویتی ساعد و انگشتان: کاهش احتمال تنیس البو و گلف البو
تمرینات کششی روتاتور کاف و بازو: بهبود انعطاف و کاهش اسپاسم
تمرینات تعادلی با توپ یا سطح نرم: هماهنگی حرکتی و پیشگیری از زمین خوردن
مزایای توانبخشی تخصصی ورزشکاران
کاهش خطر آسیبهای مجدد
بازگشت سریعتر به تمرین و مسابقه
افزایش انعطاف و قدرت عضلات شانه و بازو
بهبود تکنیک حرکتی و پیشگیری از فشار غیر ضروری روی مفصل
کاهش درد مزمن و التهاب
چه کسانی بیشتر در معرض آسیب شانه و آرنج هستند؟
ورزشکاران حرفهای و آماتور با تمرینات پر فشار
ورزشهای پرتابی مانند بیسبال، هندبال و والیبال
وزنهبرداران و ورزشکاران رشتههای قدرتی
شناگران و ورزشکاران با حرکات مکرر بالا بردن دست
افرادی که سابقه آسیب یا التهاب مفصل دارند
آسیبهای ورزشی شانه و آرنج میتوانند عملکرد ورزشکار را محدود کنند و در صورت درمان نادرست، به مشکلات مزمن منجر شوند. توانبخشی تخصصی، فیزیوتراپی و تمرین درمانی مدرن، کلید بازگشت سریع و ایمن به ورزش است.
بخش طب فیزیکی و توانبخشی بیمارستان ایرانمهر با برنامههای اختصاصی، تکنیکهای غیرجراحی و پیگیری مداوم، بهترین مسیر برای بازگشت ورزشکاران به فعالیتهای حرفهای و روزمره را فراهم میکند.
نظر بدهید
(0 نظر)